مقایسه مطالعه سینتیکی و هم دمای جذب زیستی نیکل به وسیله باکتری و جلبک های قرمز و قهوه ای

جذب زیستی فلزهای سنگین، یک فرایند بسیار مؤثر در حذف این آلاینده­ ها از محلول­ های آبی است. ترکیب­ های دیواره سلولی جلبک­ها دارای سلولز و همچنین مواد دیگری از جمله آلژینات و آگار است که نقش کلیدی در جذب زیستی کاتیون­ های فلزی بازی می­ کنند. جلبک­ ها به علت ارزان بودن از اهمیت ویژه ­ای برخوردارند. درحالی که سازوکارهایی که در جذب فلزها به­ وسیله باکتری­ ها دخالت دارند، بسیار پیچیده­ اند و وابستگی کامل به واکنش­ های فیزیکوشیمیایی یون فلزی در محلول، مکان­های جذب سلولی و غیره دارند. میکروارگانیسم­ها و جلبک­ها به چرخه مواد غیرآلی در طبیعت کمک می­ کنند. در این پژوهش جذب زیستی نیکل به وسیله جلبک قرمز گراسیلاریا، جلبک­ های قهوه ­ای فوکوس و سیستوسیرا و  باکتری گرم مثبت باسیلوس، مورد مطالعه قرار گرفت. پارامترهایی مانند غلظت فلز، ph ، زمان، هم­دما در این آزمایش مورد بررسی قرار گرفت. بیش­ ترین میزان جذب فلز به ­وسیله جلبک گراسیلاریا، سیستوسیرا و باسیلوس در ph حدود 6 و جلبک فوکوس در ph حدود 5 می باشد. بیشینه جذب در جاذب فوکوس حدود 9/0، گراسیلاریا 68/0، سیستوسیرا 34/0 و باسیلوس 65/0 میلی گرم بر لیتر است. مدت زمان تعادل در باکتری 120 دقیقه است در جلبک گراسیلاریا 400 دقیقه و  در فوکوس 300 و سیستوسیرا حدود 350 دقیقه بوده است. داده­ های هم­دما به­ وسیله مدل لانگمویر توصیف شد.